Samenvatting

Rudolf Herter is een beroemd, gevierd schrijver. Hij is in Wenen -waar hij uiteraard in hotel Sacher logeert- ter gelegenheid van de verschijning van zijn boek in Oostenrijk. Tijdens een televisie-interview ontspruit in hem een idee voor een nieuwe roman: een gedachtenexperiment waarin Hitler de hoofdrol speelt. Voordat hij tijd heeft dit idee uit te werken wordt hij na een lezing aangesproken door een ouder echtpaar. Zij zeggen hem iets belangwekkends te willen vertellen en hij spreekt af hen de volgende dag te bezoeken.
Tijdens dit bezoek blijkt dat de twee mensen in de huishouding van Hitler hebben gediend. De vrouw was het kamermeisje van Eva Braun, de man de trouwe bediende van de Führer. Nu zij in hun nadagen zijn willen zij het geheim niet langer met zich meedragen dat zij al die jaren bewaard hebben.
Rudolf Herter is verbijsterd. Hij belooft geheimhouding tot na de dood van de twee. Maar zijn roman hoeft hij niet meer te bedenken: die is hem die ochtend geschonken. Later op de dag spreekt hij zijn gedachten in op een dictafoon. Met dit apparaatje nog in de hand treft zijn geliefde hem uren later aan. Dood. Het geheim van de twee bejaarden heeft hij niet prijsgegeven op het ingesproken bandje. Wel ongewild het geheim waardoor Hitler geteisterd werd.
Recensie(s)




Hoofdpersoon van deze goed ontvangen roman uit 2001 van Harry Mulisch (1927-2010) is Rudolf Herter, begin zeventig, schrijver met een "lang, smal, breekbaar, welhaast doorzichtig lichaam' na twee kankeroperaties en een hersenbloeding. Hij is met zijn dertig jaar jongere vriendin Maria in Wenen, om de zojuist verschenen vertaling van zijn roman 'De Uitvinding van de Liefde' te promoten. Enkele jaren na de oorlog was hij ook in deze stad die daar toen nog de duidelijke sporen van vertoonde. Hij is gefascineerd door Hitler, "een onbegrijpelijke dode, die je haat', zoals hij in een televisie-interview zegt. Als gevolg van deze uitspraak komt hij in contact met een hoogbejaard echtpaar dat in de jaren dertig op Hitlers buitenverblijf Berghof in de huishoudelijke dienst heeft gewerkt. Tijdens een bezoek aan hen vertellen zij hem iets dat hem bijna letterlijk van zijn stoel doet vallen. Als vanouds speelt Mulisch hier weer een spel met de werkelijkheid, het is bijvoorbeeld welhaast onmogelijk om in Herter geen (gechargeerd) zelfportret te zien. De toespelingen op gebeurtenissen uit zijn eigen leven zijn te talloos om toevallig te heten.

Redactie