De Duitse wetenschapper Anton vlucht via de Pyreneeën en Spanje naar Amerika en komt terecht in Los Alamos... Sophie, een jonge joodse vrouw, wordt door haar familie, die in Oostenrijk moet achterblijven, op een boot gezet om uit de handen van de nazi's te blijven... Het Japanse meisje Emiko speelt argeloos langs een rivier dichtbij Hiroshima als er een vliegtuig aan de horizon verschijnt...
Als in augustus 1945 de atoombom valt en een verblindende flits een nieuw tijdperk inluidt, zijn ze voor hun leven getekend - hoezeer ze ook in de vijftig jaar daarna afstand proberen te nemen van Hiroshima. Emiko heeft littekens op haar gezicht. Bij Anton zijn de littekens emotioneel, omdat hij heeft meegewerkt aan het ontwikkelen van de bom. En Sophie, Antons vrouw, leeft met de pijnlijke herinnering aan haar familie, haar slopende ziekte en de schaduwkant van hun huwelijk.
De tuin van as verhaalt over de verstrengeling van hun leven en hun lot. Met hartstocht en wijsheid, en met begrip voor verdriet en herinneringen schreef Dennis Bock dit meeslepende verhaal.

De atoombom die in augustus 1945 boven Hiroshima werd afgeworpen is een van de centrale gebeurtenissen van de 20e eeuw. In deze roman draaien de levens van de drie hoofdpersonen om dat gegeven: Anton Boll is een Duitse wetenschapper die, na zijn vlucht uit het Derde Rijk, in Amerika aan de ontwikkeling van de atoombom heeft meegewerkt, zijn vrouw Sophie is een Europese vluchtelinge die in Amerika een moeizaam nieuw bestaan heeft opgebouwd, maar nu stervende is, en Emiko was een klein meisje wiens lichaam en gezicht door de bom ernstig werden verbrand. Vijftig jaar later ontmoeten zij elkaar weer in Canada; niet alleen moeten zij nu tegenover elkaar rekenschap afleggen van wat de bom voor hen heeft betekend, en of er sprake is van een schuldvraag, maar bovendien blijkt Anton ook nog eens de man te zijn geweest die Emiko's gezicht in Amerika door chirurgen heeft laten herstellen. Knappe roman van de jonge Canadese schrijver, die uitgewerkte psychologie, geschiedenis en het besef van het ergste en ultiemste dat een mens kan overkomen op boeiende en schrijnende wijze verbindt.