Samenvatting

Dansen is de ultieme vorm van vrijheid: je bewegen zoals je hart je ingeeft, je gevoelens tonen zonder remmingen, je laten zen zoals je bent. Wie zou niet op die manier willen leven, wie zou niet door heRecensie(s)




Dit boek bevat de persoonlijke overpeinzingen van de auteur die door middel van zelfreflectie, nuchtere relativering en geinspireerde bespiegeling rond thema's als diepste verlangens, dood, (over)leven, het thuisgevoel, keuzeprocessen en aan jezelf genoeg hebben probeert de lezer het leven voller te laten (be)leven. Een persoonlijk gedicht bij aanvang, waarbij de lezer net als in de rest van het boek als een vriend wordt toegesproken, is structurerend daar de verschillende coupletten de inleiding tot ieder hoofdstuk vormen. Deze laatste worden steeds met een meditatie afgesloten. De leidster van o.a. sjamanistische workshops (haar leraren zijn Canadese indianen, de Raad van Grootmoeders genaamd, en adviseren haar in dromen en invallen) en retraitebijeenkomsten maakt haar betoog herkenbaar door het te mengen met persoonlijke anekdotes uit familie-, werk- en vriendenkring, humor, twijfel en nuchtere relativering, maar de zoekende redewendingen dwingen de lezer vaker tot herlezen (en zo tot introspectie?). Hierbij keert ze zich vaak tegen de snel-en-succes-verzekerd mentaliteit van de vele tegenwoordige bewustzijnsgroei-workshops, die volgens haar teren op angst en hebzucht. Kortom: zowel qua inhoud als structuur een vervolg op 'Reis naar het binnenste van de ziel'*.

(Biblion recensie, J. Hodenius) t leven willen dansen op het ritme van de ziel.