Simone de Beauvoir baseerde haar debuutroman op haar eigen ervaringen als puber, maar koos voor haar vertelvorm vijf verschillende, jonge vrouwelijke hoofdpersonen en plaatste hen in het drukkende katholieke milieu waaraan zij zichzelf had ontworsteld. Elk van haar personages beschrijft haar eigen visie op de werkelijkheid om haar heen, en doet dat op eigen wijze: als dagboekfragment, als kort verhaal, als reportage, als schets. Zo ontstaan er vijf 'boeken' die - omdat de levens van de vijf vrouwen zo nauw met elkaar verweven zijn - toch een eenheid vormen.

Recensie(s)

De bundel is een verlaat debuut. Deze verhalen zijn door schrijfster op ± dertigjarige leeftijd geschreven. Door deze verhalenbundel loopt een rode draad, dat wil zeggen de hoofdpersoon in het ene verhaal is bijfiguur in het andere. Hierdoor krijgt deze bundel enigszins het karakter van een roman. Elk verhaal heeft een vrouw of meisje als titel èn hoofdpersoon. De puberteit, het loskomen van een drukkende katholieke jeugd, de ontluiking van - verboden - erotische gevoelens, het afwerpen van de mannelijke superioriteit en het zoeken naar eigen identiteit zijn de thema's. Het boek cirkelt rond deze wezensvragen en is daardoor en ook door de zorgvuldige stijl interessant. Dit debuut mag niet ontbreken in de collectie van de andere titels van De Beauvoir (1908-1986). Vergeleken met haar latere romans is haar woede nog niet bezonken, wat de soms karikaturale tekening van mannen en de 'vlakke' bijfiguren zou kunnen verklaren. Pocketeditie; kleine druk, krappe marge.