Negen jaar na de eerste druk van 1980 is er nu een tweede, geheel herziene uitgave van Met eigen stem. Hierin zet Freek van Wel, ditmaal vergezeld van Pim van Heuvel, het zoeken naar herkenningspunten in de letterkunde van de Nederlandse Antillen voort. Hoewel de samenstellers daarbij van het oorspronkelijke concept uitgaan, slagen zij erin aan deze bewerking een duidelijk gevarieerder en diepgaander karakter te geven. Vooral de invloed van talen en kuituren, die niet aan het Nederlands zijn georiënteerd, komt veel meer naar voren. In deze uitgave valt het Papiamentu uit de traditie der Nederlandstalige literatuur der Antillen zelfs niet meer weg te denken. Het vormt haar inspiratiebron, terwijl ook Spaans en Engels een steeds belangrijkere rol gaan spelen.
De op deze manier voltrokken Antillianisering draagt tot groter begrip en waardering voor de Antilliaanse letterkunde bij, een gegeven dat door taalkonflikten, uitgeversstrategieën en onderwijsprogramma's lange tijd nauwelijks werd gestimuleerd. Gelukkig is hier in het afgelopen decennium veel verandering in gekomen en dit rechtvaardigt zeker deze nieuwe versie van Met eigen stem. Het aantrekkelijke van het boek schuilt beslist niet alleen in de informatie over auteurs, werken en achtergronden. Vooral ook de gepubliceerde literaire fragmenten (dikwijls met vertaling) geven inzicht in schrijfwijze en gedachtenwereld. Bovendien inspireren zij tot nadenken en verdere discussie.
Wat dat betreft, is het aan het begin geplaatste gedicht van Cola Debrot, dat hij vlak voor zijn dood heeft geschreven, belangwekkend. Het poëtisch beeld van de gloedhete, verbrande aarde rond het vliegveld Maiquetla bij Caracas wordt door Debrot met 'onze verloren zin' (Spaans) en 'ons verloren verstand' (Nederlands) verbonden, met het ontbreken van vader, moeder, zusters, verloofde en geliefdes. Het feit, dat Debrot juist dit gedicht ook aan Freek van Wel opdroeg, getuigt van de betekenis die hij hechtte aan het opvullen van het 'luchtledige' rond de Antilliaanse letterkundige traditie. De konklusies, die er over haar verborgen wortels zullen worden getrokken, zijn ongetwijfeld van verschillende aard en het laatste woord erover is nog lang niet gesproken.
Het is echter de grote verdienste van Freek van Wel en Pim Heuvel, dat zij met deze presentatie van Met eigen stem de deuren voor dit aspekt verder openen en het ook voor een groot lezerspubliek kenbaar maken.