Met dit boek gaan de auteurs in op de explosieve ontwikkeling van de Nederlandse kleine handelsvaart in de mid-jaren vijftig. De gehavende vloot staat voor de bijna onmogelijke taak haar vooroorlogse leidende rol opnieuw te veroveren. De lezer krijgt niet alleen een indruk van de moeizame wederopbouw van de kustvaartvloot, maar ook van de wilskracht van varend Nederland er in de nieuwe tijd wat moois van te maken. Het verhaal eindigt in 1970 wanneer de voor de kustvaart magische grens van 499,9 brt wordt losgelaten. Dan wordt ook antwoord gegeven op de vraag: "Waar zijn ze gebleven? De schepen en de mannen, die erop voeren? En dat leidt soms tot opmerkelijke ontdekkingen.
- Het handelt niet alleen over de explosieve groei van de kustvaart, maar ook over de reders en hun families. De beperking ligt in het feit dat het slechts een periode van 25 jaar beslaat. Begrijpelijk, omdat de 'short-sea' scheepvaart na de Tweede Wereldoorlog niets meer voorstelde. De moeizame wederopbouw van de kustvaart is door minutieus archiefonderzoek en 'van horen zeggen' goed in beeld gebracht. De tientallen overzichten en (zwart-wit)foto's dragen hier zeker toe bij. Uiteindelijk mondt dit wel uit in een wie, wat, waar verhaal. Wat weer wel opmerkelijke ontdekkingen oplevert. Het boek is sober van opmaak en gaat ook in op de economische ontwikkeling en de arbeidsomstandigheden in die jaren. Lijsten met reders, vervoerde goederen, vaarschema's en zelfs scheepshypotheken ontbreken niet. De scheepsbouw van de kustvaarders in Nederland, maar ook aanvaringen, strandingen (tot zinken toe), komen ruimschoots aan bod. De nadruk ligt op de periode 1956-1957 die handelt over de bouw en exploitatie van zes grote kustvaarders. Alle daarmee gepaard gaande zaken lopen als een rode draad door het boek.