Ontmoeting met vreemdeling
Er zijn vele verhalen die aan de fantasie van schrijvers ontsproten zijn. In hun verbeelding is het gebeurd, maar de feiten zijn een vruchteigen bedenksel. Daarmee wil niet gezegd zijn, dat het verhaal geen pedagogische waarde zou hebben. Toch trekt ons een verhaal dat op waarheid gegrond is, meer aan. En als dan iemand uit zijn leven vertelt, zijn we één en al oor.
Het was in het najaar van 1970 dat wij voor het eerst eens een vergadering bezochten, die ten doel had de belangen van het op te richten Reformatorisch Dagblad te bespreken. Wel wat laat, zult u zeggen en u hebt gelijk. Maar er zijn ook medewerkers van het elfde uur.
De vergadering zou plaats hebben In het gebouw van de Oud Gereformeerde gemeente, waar in een lege bank slechts een jongeman zat. Wat zijn verschijning betrof, maakte hij enige uitzondering met de rest van het publiek. Was daarom de bank nog leeg gebleven?
Hij droeg een rossig baardje en een lichte manchester broek. Zijn jas evenwel was van een donkere kleur. We schoven het bankje in en zetten ons naast de jongeman. Zijn vrij ernstig gezicht veranderde, toen hij ons beleefd en vriendelijk toeknikte.
We zagen hoe hij ijverig, nadat een psalm was opgegeven, het vers in zijn nieuwe boekje opzocht. Hij was dus wel geïnteresseerd.
Daar de vergadering een propagandistisch karakter droeg, werden enkele toespraken gehouden. We werden meer dan ooit overtuigd, van het goed recht en de grote noodzaak van de oprichting van een positief christelijk dagblad. Nadat nog enkele zakelijke mededelingen werden gedaan, was de pauze aangebroken en was tevens de gelegenheid gekomen, dat wij met onze buurman een gesprekje konden beginnen.