Samenvatting
Opgestroopte mouwen gaat over een Rotterdams buitenbeentje. In de jaren vijftig opgegroeid in een streng, christelijk milieu en hardhandig volwassen geworden in de woelige jaren zeventig. Van de naoorlogse kleinburgerlijkheid belandt ze in het milieu van Molukkers en treinkapers, van de Rotterdamse penoze,
drugs en illegale gokholen, discriminatie en vervreemding, partnerruil en mislukte relaties. Haar uitweg lijkt de journalistiek.Ze wordt de eerste vrouwelijke sportjournalist van Nederland. Ook die wereld blijkt een jungle met eigen wetten en hilarische avonturen.
Privé gaat het niet veel beter. Na een scheiding wordt ze verliefd op de man van haar collega en beste vriendin. Dan wordt die vriendin ziek. En wordt zij van rivale kankerbuddy.
Een laconiek, nuchter en bitterzoet verhaal van een meisje dat op haar eigen onorthodoxe manier vrouw en (stief )moeder wordt in een razendsnel veranderende wereld. Waarna ze kiest voor een bestaan in Zuid-Frankrijk, de mouwen opgestroopt voor een nieuwe uitdaging.
Toon minder
Recensie(s)
Het levensverhaal van Andrée (ik-figuur). Uit een streng christelijk nest, veel te jong zwanger, getrouwd met een man met wie ze geen echt contact krijgt. Vervolgens volgt de lezer haar tijdens haar carrière als journalist, en wanneer ze haar grote liefde Pierre ontmoet, de man van een collega en vriendin. Later wordt deze vrouw doodziek; Andrée zorgt voor haar tot haar dood. Daarna nemen zij en Pierre ook de zorg voor haar autistische dochter op zich. Je eigen leven verzinnen: dat is wat de schrijfster (1952) doet in deze roman. Het verhaal bevat veel autobiografische elementen, maar ze weeft er fictie en historische en politieke achtergronden door om er een mooi rond verhaal van te maken. Ondanks alle ‘grote’ levensdrama’s is het boek geen tranentrekker: to the point en helder geschreven met veel zelfspot. De zoetige ondertitel 'Een vrouwenleven' doet het boek daarom geen recht: dit is een boek met ballen. Kleine druk.

Marieke van Middelkoop