De held in deze roman is een jongeman die aquaria bouwt en het gedrag van vissen bestudeert. Hij lijdt aan longkanker en struint de rijke wijken van Rome af op zoek naar een vriendin. Dan krijgt hij een merkwaardig aanbod: hij wordt uitgenodigd naar India te gaan om daar een aquarium te bouwen voor een mysterieuze dame. Ammaniti’s India is een jachtig en tumultueus land: de jongeman wordt gekidnapt door een religieuze sekte, hij sluit zich aan bij een groep muzikanten die ondergronds leeft, hij wordt verleid door een vrouw die in een kasteel woont, en hij komt erachter dat de vrouw die hem heeft uitgenodigd aan het hoofd staat van een criminele bende die organen steelt. Nadat hij wordt geopereerd aan zijn longen en een paar kieuwen krijgt geïmplanteerd, kan hij een gelukkig leven opbouwen: in een aquarium in Berlijn…
Recensie(s)
Niccolo Ammaniti (Rome 1966) publiceerde verhalen, romans, essays en stripromans. Twee romans werden al eerder vertaald: 'Ik haal je op, ik neem je mee' (2004) en 'Ik ben niet bang' (2001), alsmede een verhalenbundel 'Het Laatste Oudejaar van de Mensheid' (2003). 'Kieuwen' ('Branchie', 1994) was zijn romandebuut. De hoofdpersoon, een jonge man alleen, lijdt aan longkanker, maar wil zich niet laten behandelen. Hij heeft aquariums en bestudeert vissen. Verder hangt hij rond in cafe's en op feestjes in de 'betere kringen' van Rome. Totdat hij naar India gaat om voor een hem onbekende dame een aquarium in te richten. De rest van het boek bevat de bizarre avonturen die hij daar beleeft rond een commerciele kliniek voor het transplanteren van organen en andere lichaamsdelen. De roman bevat een mengeling van realistische, fantastische en absurdistische elementen, bouquetreeks-achtige, ruwe en science fiction-ingredienten. Ammaniti's taal en verhaaltrant zijn duidelijk beinvloed door de film en het stripverhaal. Uitstekend vertaald, maar je moet wel van dit genre houden. Normale druk.