Dit nieuwste boek van Willem van Iependaal is een verhaal van reclasseering. Kriebeltje of voluit Rokus Degelink heeft kaas gestolen, hij komt onder toezicht van een lid van het Genootschap voor Zedelijke Verbetering, die hem in het Westland bij een tuinder onderdak verschaft. Daar leeft Rokus op, de schr. is volop de theorie toegedaan dat het milieu alles beheerschend is bij de karaktervorming. Bij baas Gantelhoven, den tuinder, leert Rokus de natuur liefhebben; in het meisje Arentje geeft hij een pracht voorbeeld van dienende liefde, voor haar liefde Rokus heeft Arentje alles over en zij is hem een goede steun in de herovering van het leven. Alles loopt echter mis, wanneer de dorpsveldwachter achter de waarheid van Rokus’ vroeger leven komt en nu op alle mogelijke wijze den jongen tegenwerkt. De schr. geeft in dezen man, die bovendien een persoonlijk slecht leven leidt, wel een schril voorbeeld van onpaedagogisch, ontactisch optreden. Tot het uiterste gedreven slaat Rokus op zekeren avond den man neer en moet uit het beschermende Westland vluchten. In Rottendam is de zuigkracht van het oude milieu groot, maar Arentje die meegevlucht is, weerhoudt hem er van. Rokus vindt werk, maar door een ongeluk komt hij in het ziekenhuis, waar de politie hem op het spoor komt. De vriendschap met Toon, den socialist, heeft Rokus tót nieuwe inzichten gebracht. Hij aanvaardt de hulp van een vriend niet, die door middel van chantage weet te bewerken dat de veldwachter zijn aanklacht intrekt. Rokus wil zijn. straf uitzitten en verlaat de cel weer manmoedig, gaat aan het werk. Reclasseering heeft alleen zin, wil de schr. ons doen inzien, wanneer zij werk geeft. Zedelijke verbetering door gepraat, en allerlei smoesjes is onzinnig; de daad, de arbe,.t brengt alleen redding. En al het gehuichel van de gewichtige heeren wordt in dit boek bespot.