Bladzijden schoon en netjes.
Hulda Dagny Lütken , geboren op 5 oktober 1896 in de Elling parochie , stierf op 9 juli 1946 , was een Deense schrijver en dichter. Zij was de zuster van de auteur Povline Lütken (1893-1977).

Hulda Lütken was de dochter van onderwijzer Jens Peter Lütken (1859-1919) en zijn vrouw Anna Nielsine Martine Nielsen (1869-1955). Ze groeide op Holmen School , waar de vader les gaf, en ze ging daar naar school.Ze keerde terug naar het gezin en hielp ze haar vader de school te besturen.l Ongeveer tegelijkertijd begon ze poëzie te schrijven en kreeg meer van hen afgedrukt in lokale kranten. Ze werd voor het eerst gepubliceerd met het gedicht Zeemeermin 1915 in Vendsyssel Journaal.Ze huwde in 1917 met Jens Kristian Jensen, met wie ze een zoon Poul (geboren 1916) had gekregen. Het huwelijk werd ontbonden in 1923 en het kind groeide op met de vader. Ze woonde een tijdje bij de kunstschilder Jul Jacobsen en verhuisde daarna naar Kopenhagen om haar carrière te ontwikkelen. Hier behoorde ze tot een overgang rond de dichter Tom Kristensen .
Lütken debuteerde in boekvorm met de poëzie Lys og Skygge 1927, geïnspireerd door romantics. Twee jaar later bracht ze haar eerste roman, Degnens Hus , uit op basis van haar eigen opvoeding. In de poëziebundels Soul Garden (1931), de keten (1932) en Love's Rose (1934) voelde zich geïnspireerd door Edith Södergran en Karin Boye . In de romans Lokesæd (1931) In de roman, de mens op de been. Het boek over een ziel(1943) beeldt een opstand uit bij de auteur zelf, die wordt uitgedrukt in de vraag: "Misschien ben ik een vrouw met de ziel van een man?" ( Bron: Wikipedia)