Samenvatting

Sarah Lark neemt je in "De roep van het land' opnieuw mee naar de weidse vergezichten van Nieuw-Zeeland in de vroege twintigste eeuw.
Het is 1907 en de 12-jarige Gloria groeit op tussen de weidse vergezichten van Kiward Station. Door haar overgrootmoeder Gwyneira wordt ze klaargestoomd om later de leiding van de uitgestrekte schapenboerderij over te nemen. Aan haar gelukkige jeugd komt echter abrupt een einde als Gloria's moeder Kura, een gevierd concertfluitiste en operazangeres die in Engeland haar carrière heeft, besluit haar naar een kostschool in Engeland te halen.
Afgesneden van de wereld die ze kent en gepest door haar snobistische medeleerlingen is Gloria diep ongelukkig. Ze probeert te voldoen aan de verwachtingen die haar moeder heeft, maar uiteindelijk besluit ze koste wat kost terug te keren naar haar geliefde Nieuw-Zeeland. Ze smeedt een gewaagd plan, dat echter levensgevaarlijk blijkt…
Al ruim vier miljoen lezers wereldwijd ontdekten de schitterende romans van Sarah Lark over Nieuw-Zeeland en de Caraïben. "De roep van het land' is de derde roman die zich afspeelt op Kiward station. Lees ook "Het land van belofte' en "Het lied van de wolken', waarin het verhaal van Gloria's familie begon.
Recensie(s)




De twaalfjarige Gloria Martyn woont in 1907 op Kiward Station in Nieuw-Zeeland, waar haar geliefde overgrootmoeder Gwyn haar voorbereidt op het later overnemen van haar schapenboerderij. Maar dan wil Gloria's moeder, een in Engeland succesvolle concertfluitiste met weinig interesse in Gloria, dat ze naar een Engelse kostschool gaat. Gwyn en Gloria zijn geschokt, wel mag Gloria haar achternichtje meenemen. Op kostschool is ze ongelukkig; ze mist Nieuw-Zeeland en ze kan slecht overweg met haar ouders. In 1914 nemen ze haar mee op tournee naar de VS, waar ze wegloopt en alleen als prostituee de passage naar Nieuw-Zeeland kan betalen. Terug vindt ze troost in de Maoricultuur, wordt teleurgesteld en vindt dan begrip bij weduwnaar Jack, met wie ze trouwt. De Duitse bestsellerauteur Christiane Gohl (1958) gebruikt ook pseudoniemen; als Sara Lark schreef ze de Nieuw-Zeeland sage, waarvan dit deel 3* is. Een smakelijke, heel boeiende, soms wat onwaarschijnlijke roman met mooie sfeerbeschrijvingen van Nieuw Zeeland en de Maori-cultuur. Goede vertaling. Kleine druk.

Drs. Madelon de Swart