Als nieuw. Rusland in opstand 1905, de eerste barst in de tsarentroon.

Op Bloedige Zondag, 9 januari 1905 (22 januari volgens de huidige, Gregoriaanse kalender) in Sint Petersburg Rusland, openden de troepen van de tsaar het vuur op ongewapende demonstranten die een petitie wilde aanbieden aan tsaar Nicolaas II. Het land was in oorlog met Japan en leed zware nederlagen in de Russisch-Japanse Oorlog. De weken ervoor werd er veel gestaakt. Ook deze zondag zouden velen bij elkaar komen. Het volk ging onder leiding van priester Georgi Gapon (1870-1906), een agent van het departement van Politie,[1] de straat op. Hij was zeer charismatisch, en had een bijna naïef vertrouwen in de goedheid van de tsaar. De menigte van arbeiders, intelligentsia, vrouwen en kinderen marcheerde met kerkvaandels, afbeeldingen van de tsaar en iconen naar het Winterpaleis van de tsaar, destijds de officiële residentie, om veranderingen en verbetering van het lot van de boeren en arbeiders te bepleiten. Velen dachten dat de tsaar niet op de hoogte was van hun ontberingen.

Wat men niet wist, is dat de tsaar helemaal niet in Sint-Petersburg was. Hij was aan de vooravond van de mars, bang voor rellen, weggegaan uit de stad, had er zijn lijfwacht achtergelaten en was naar Tsarskoje Selo vertrokken. Drie dagen eerder, op Driekoningen bij de jaarlijkse zegening van het water, had het kanon van de Peter- en Paulsvesting met echte munitie geschoten in plaats van losse flodders af te vuren. Daarbij was een politieman met de naam Romanov gewond geraakt. Dit incident had de tsaar angstig gemaakt. Wel stond derhalve een grote troep tsaristische lijfwachten klaar. De betogers riepen om de tsaar, en toen er geen reactie kwam begonnen ze nog meer te joelen en te roepen. De soldaten zagen dit als een potentieel gevaar en cavaleristen begonnen zich met hun zwaarden een weg door de massa te hakken en onaangekondigd begonnen de infanteristen te schieten. Officiële bronnen vermelden dat 130 demonstranten het leven verloren en 299 mensen gewond raakten; Lenin heeft het later over duizenden doden. Buitenlandse journalisten maken melding van niet minder dan 4600 slachtoffers.

Hun enige misdaad was geweest een verzoek om wat meer vrijheid. Het bloedbad was het begin van de Revolutie van 1905.

David Floyd beschrijft in dit boek de golven van protest die over het hele land sloegen en de botsingen tussen de heerser en het volk die de absolute macht van de tsaar braken. Tegelijkertijd werden de fundamenten gelegd voor de desastreuze gebeurtenissen en de revolutie in 1917.