Maria de Groot

Maria de Groot is theologe en schrijfster van poëzie en proza. Zij promoveerde op een studie over het evangelie van Johannes. In haar poëzie probeert ze de spanning tussen geloof en het praktische, aardse leven onder woorden te brengen. Daarbij gaat ze op zoek naar devotie en mystiek, waardoor haar werk soms doet denken aan dat van de middeleeuwse mystici. Een ander aspect van haar dichterschap is het feminisme. Ze stelt in haar poëzie het vrouwelijke tegenover het mannelijke. Op bol.com vind je alle boeken van Maria de Groot, waaronder het nieuwste boek van Maria de Groot.

Samenvatting
Geïnspireerd door een reis naar Noorwegen ontstond een groot aantal van de in deze uitgave gebundelde gedichten. Het zijn naast beschrijvingen van de natuur ook raadsels die worden opgegeven door de verstrijkende tijd. Aan het middendeel van de bundel ontleent het zijn naam: "Brieven uit een hermitage". Het noordelijk landschap blijkt aan de eenzame plaats te bieden: 'Wij vonden ons in een verzonken grot. - Daar onderwees mij die mij wilde richten - en met zich het gezochte pad verlichten-' De bundel sluit af met ervaringen van thuiskomst, zowel in het Friese land, waar de dichteres woont, als in het feest van dichterschap en gemeenschap.
Recensie(s)
Bundel gedichten van de Nederlandse dichteres (1937), bestaande uit drie afdelingen: 'Barnsteen', 'Brieven uit een hermitage' en 'Huis van helianthen'. 63 gedichten in diverse vormen, o.a. sonnetten, plus 2 x 10 haiku's. Opnieuw als in de vorge bundel uit 1996, 'Madonna met slee'*, van hoog artistiek niveau, beeldend en verbeeldend, met verhevigde persoonlijke belevingen van de grootsheid van de Noorse bergwereld en van de heel kleine natuurdetails. Boeiend en ook soms raadselachtig door een mystiek die (uiteraard) niet geheel doorzichtig is, maar wel te vermoeden en deels mee te beleven. In de derde afdeling, 'Huis van helianthen', krijgt men de neerslag van het teruggekeerd zijn in het diep-eigene. Daarin zowel eenzaamheid als gemeenschapsgevoel. Duidelijk ook rijping en groei van vrede.
(Biblion recensie, Inge Lievaart)