Deze unieke roman, waarin tekst en foto's elkaar steeds aanvullen en versterken, is een ode aan Ierland. Aan de wilde kracht van de leren, aan de stille schoonheid van het landschap Het is een verhaal over de droefheid, het verlangen en de uiteindelijke berusting van een man uit WestIerland die, zoals zoveel mannen halverwege deze eeuw, zijn door armoede geteisterde land verlaat en naar Engeland trekt op zoek naar werk. Jaren later, aan het eind van dezelfde eeuw, is hij alleen achtergebleven. Hij denkt terug aan zijn jeugd in het westen van Ierland, en aan de decennia die hij doorbracht in de fabrieken, op de aardappelvelden en de bouwplaatsen van Engeland. De gezichten van de familieleden die hij verliet achtervolgen hem, net als het land dat hij nog steeds in zich voelt. Hij herinnert zich de landschappen en de zeegezichten, de bars en de boksringen, de muziek die hij speelde en de vrouw van wie hij hield. O'Grady's stijl is schetsmatig, impressionistisch. De schitterende zwart-witfoto's van Pyke vertellen een eigen verhaal. Zoals John Berger zegt zijn voorwoord: 'Hier vind je steeds weer het onzegbare.' Ierland zoals het werkelijk is.

Timothy O'Grady werd geboren in Chicago. Hij won vele prijzen voor zijn roman 'Motherland'. Steve Pyke is een van Engelands meest gewaardeerde fotografen. Voor 'Ik kon de wolken lezen' ontvingen zij de Encore Award.

'Een stil, ambitieus en ernstig boek, dat het elegische proza van [...] O'Grady en de aangrijpende foto's van Pyke samenvoegt tot een roman die Iers is tot op het bót.' - Publishers Weeky