Brieven van en aan Lodewijk van Deysel, Emile en Frans Erens en Isaac Isreaels. Met een voorwoord en voorzien van aantekeningen, bezorgd door Harry G.M. Prick.

Een rijke selectie uit de brieven van en aan Van Deyssel, Emile en Frans Erens (alsook Isaäc Israels) werd als Jacqueline Royaards-Sandberg, Ik heb je zoveel te vertellen... (Baarn, 1981) met voorw. en voorz. van aant. bezorgd door Harry G.M. Prick. In de Volkskrant van 5 oktober 1981 heeft Kees Fens erop gewezen dat deze brieven prachtig documentatiemateriaal aandragen 'voor een beeld van de receptie van de toenmalige literatuur (en beeldende kunst en muziek)'. Wat ze 'onovertrefbaar weergeven is het geestelijk klimaat in de tweede helft van de negentiger jaren, en dat binnen de gesloten kring der kunstminnenden'. Tevens verschaffen de vaak zeer uitvoerige brieven een schat aan gegevens over Jacquelines leven tot aan haar te Parijs gesloten huwelijk met Willem Royaards in 1903. Gedetailleerd wordt de lezer ingelicht over de wijze waarop werd gedoceerd op de School van de Vocale en Dramatische Kunst van Cateau Esser te Amsterdam, over wat de lessen van André Jolles voor haar betekenden en hoe het toch met hem tot een breuk kon raken. Isaäc Israels en Willem Royaards komen haar leven binnen: de laatste ziet haar op 5 november 1897 in de rol die zij eerder (27 februari 1897, de datum van haar debuut bij Cateau Esser) speelde in Ibsens Kleine Eyolf.