Hoe luidt het antwoord van een deskundige op de vraag of het de volgende dag mooi weer zal zijn? En hoe maakt een wetenschappelijk onderlegd persoon duidelijk wat de legale bepaling is rond de “taakoverdracht van de rundvlees etikettering”? In het eerste geval zal een expert natuurlijk nooit zeggen dat de vooruitzichten goed zijn, want als het vervolgens op die dag blijkt te regenen ondergraaf je je reputatie. Dus het is beter om bijvoorbeeld te zeggen dat de “cirrusformaties in de bovenste atmosfeer een dreiging van een cyclonische luchtmassa voorspellen.” En in het tweede geval kan je het beste tussen neus en lippen door de Duitse omschrijving Rindfleischetikettierungsüberwachungsaufgabenübertragungsgesetz laten vallen, en je maakt voor altijd een verpletterende indruk.
[Uit een recensie op: De Leesclub van Alles]
Over dit soort zaken gaat dit herziene en geactualiseerde boek, dat vijftig jaar geleden met veel succes voor het eerst verscheen. Het beschrijft met een groot aantal voorbeelden hoe er op de wereld een enorme hoeveelheid experts rondlopen, die het liefst via de openbare media hun mening verkondigen. Of die op zijn minst suggereren dat zij de deskundigheid in huis hebben, en dat doen zij vooral door het gebruik van ingewikkelde taalconstructies, waarbij met name lange woorden een dominante rol spelen. “Tegenwoordig zijn principes als integriteit en objectiviteit verdwenen, het is opportunisme en arrogantie die de boventoon voeren,” aldus de auteur, die met een flinke grijns op het gezicht op de achterflap staat.