Sinds een tiental jaar zijn ervaringsdeskundigen een steeds belangrijkere rol gaan spelen in de strijd tegen armoede. Ervaringsdeskundigen in de armoede gaan steeds meer samenwerkingsrelaties aan met andere armoedebestrijders, om zo gezamenlijk het armoedeprobleem beter te begrijpen en het grondiger aan te pakken. Ervaringsdeskundigen zijn er nodig in alle domeinen van de armoedebestrijding, maar kunnen zij dit wel aan? Zijn ze voldoende geschoold om in heel uiteenlopende sectoren samen te werken met de meest diverse hulpverleners. Hoe ziet een dergelijke samenwerkingsrelatie er in de praktijk uit? Wie gaat met wie op weg? Hoe verhoudt men zich tot elkaar in de samenwerking?
De behoefte aan meer kennis over de opleiding tot ervaringsdeskundige in armoede en sociale uitsluiting is erg groot. Het dwingende karakter van deze behoefte is sterk toegenomen sinds het armoededecreet van de Vlaamse Gemeenschap de opleiding en de inzet van ervaringsdeskundigen erkent als een van de twee basispijlers van de armoedebestrijding. In deze context komt dit boek juist op zijn tijd. Het geeft voor het eerst een diepgaande kijk op de meest wezenlijke facetten van deze opleiding. Voor wie als professional te maken krijgt met de armoedeproblematiek is dit zonder meer een basiswerk. Het is ook een aanrader voor docenten en studenten uit sociale, psychologische en pedagogisch georiënteerde opleidingen. Het bevat immers een toegankelijke inleiding in de armoedeproblematiek en in de missing link, die als een belangrijk obstakel opduikt in de dagelijkse praktijk van de armoedebestrijding.