Vol goede moed trokken de ouders van Joris van Casteren in 1976 naar Lelystad, waar met van alles geëxperimenteerd werd. De stad waar hij opgroeide werd geen voorbeeldgemeente, maar veranderde in de meest ongewenste plek van Nederland, geteisterd door criminaliteit en leegstand.
In dit geweldige boek beschrijft Van Casteren de troosteloze hofjes van zijn jeugd, bevolkt door Amsterdamse probleemgevallen en gesjeesde zakenlieden. Tegen beter weten in proberen de pioniers met goede bedoelingen het ideaal van een nieuwe samenleving overeind te houden. Nauwgezet doet Joris van Casteren verslag van zijn nieuwbouwjeugd, vol vandalisme en valse liefdes.

Lelystad gaat verder waar de roman ophoudt. Het is een hoogsteigen mengvorm van reportage, autobiografie en geschiedschrijving. Een onweerstaanbare, tot nadenken stemmende rite de passage, over de effecten van opgroeien in een gemaakte samenleving waar de menselijke maat uit het oog is verloren.
Recensie(s)
De schrijver is vaardig in het maken van 'vlijmscherpe' portretten van het hedendaagse Nederland. Hij is opgegroeid in de nieuwbouwstad Lelystad, in die tijd geen prettige stad om in te verblijven. Hij doet hij zijn verhaal vanaf het moment dat hij naar Lelystad ging met zijn ouders in 1976 tot en met het huidige Lelystad, dat zich probeert los te worstelen van haar verleden. Een aardig verhaal, met name voor diegenen die Lelystad kennen of er gewoond hebben. Het is duidelijk dat de stad hem niet heeft weten te bekoren, wat hem heel wat kritiek heeft opgeleverd, want er zijn genoeg mensen die juist wel met veel plezier in Lelystad wonen.