Wat is er toch mis met de huidige wereld? Sommigen zeggen, dat de oorlog de schuld van alle moeilijkheden is. Maar het was al mis met de wereld voordat de oorlog uitbrak. Het einde van de oorlog betekent niet het einde van al onze moeilijkheden. De wereld is doodziek. Gezinnen raken er door besmet. Twee jonge mensen krijgen elkander lief en trouwen samen. Zij zijn allebei eerlijk van plan hun huwelijk te doen slagen. Maar het duurt niet lang of zij gaan ieder hun eigen weg. Of wel zij scheiden of wel zij blijven bij elkaar, nerveus en prikkelbaar, terwijl zij hun kinderen groot brengen in een sfeer van snauwen en zwoegen. Zakenleven en industrie worden door dezelfde ziekte besmet. Duizenden werkgevers wensen hun werknemers zo goed mogelijk te behandelen! Deze wensen zijn oprecht. Toch geraken beide partijen ook hier weer vaak in een positie van waaruit zij elkaar bestrijden, belasteren en benadelen. In Europa hebben we beleefd hoe millioenen mensen gebrek aan voedsel hadden en mijnwerkers van de steun trokken, terwijl in Zuid-Amerika mais en koffie in plaats van steenkool werden gebruikt om er locomotieven mee te stoken. En het ergste van alles: de inwoners van alle landen verafschuwen in zeer grote meerderheid de oorlog en verlangen naar vrede en toch is de wereld zonder ophouden in oorlogsgevaar. Over al deze verschijnselen vertelt Peter Howard in zijn boek „Ideeën hebben benen” en hij vertelt tevens hoe deze ziekte, waaraan de mensheid lijdt, heet en hoe haar te genezen.