Al meer dan tien jaar lang schrijft Rob Schouten in Trouw een tweewekelijkse sportbijdrage die de gemiddelde verslaggeving ver achter zich laat. Schouten heeft zich ontwikkelt tot een vedette in het kijken naar sport. De onderwerpen in dit vademecum zijn dan ook divers en de invalshoeken verrassend: de psychologie van het schieten op de paal, de onmisbare knusheid van tussenstanden, het periodiek systeem van sportgeluiden en het tijdens het WK-voetbal bij vlagen onvermijdelijk opkomende verlangen een Duitser te noemen, om er maar enige te noemen.De begenadigd sportverslaafde Schouten vertelt hoe hij zich de edele kunst van het bankzitten eigen maakte. Daarnaast omvat deze bundel tal van ongewone, sportsociologische observaties aangaande randverschijnselen die elk rechtgeaarde sportliefhebber wel ter harte moet gaan, zoals het sex-appeal van schaakgrootmeesters, de kleding etiquette van de beroepsvoetballer, de vreemde logica van tellingen in de sport, de gewoontes van de voetbaltrainer en de bizarre namen die clubs voor zichzelf bedenken. De eeuwige bankzitter is een gids voor eenieder die voornemens is het wereldrecord passief sportplezier te breken.Rob Schouten (1954) is als criticus werkzaam voor Vrij Nederland en Trouw. Hij publiceerde eerder bij de Arbeiderspers zeven dichtbundels, een verhalenbundel en de bloemlezingen De 100 beste gedichten van deze eeuw: Nederland (samen met Rogie Wieg) en Met de hand. Bevredigende gedichten.