WIE IS JEERT

Jeert is een pienter plattelandsjongetje wiens moeder overlijdt in zijn vijfde levensjaar. Door deze tragische gebeurtenis laat zij in zijn jonge leventje een open plek achter die niet meer op te vullen is.
Mede door de bemoeienissen van de rooms katholieke kerk wordt dat toch getracht; zijn vader huwt voor de tweede keer.
Jeert krijgt een stiefmoeder, die echter zelf op tweejarige leeftijd wees werd. Zij werd grootgebracht door kloosternonnen en ontving daardoor nooit ouderlijke liefde.
Zij bestiert het huishouden op een vreemde, hardhandige en dominante manier. Deze opvoeding en de voor Jeert onbegrijpelijke stoïcijnse stilte van zijn vader zorgen ervoor dat Jeert vaak in strijd komt met het Handboek voor het Leven. Dit is voor Jeert de symbolische vorm van zijn geweten dat hij van zijn ouders en diens voorouders erfde. Daarnaast maakt het verwarrende gedrag van de plaatselijke gezagsdragers en de leer van de dorpse geestelijkheid het jonge leventje van Jeert er niet eenvoudiger op. Jeert vecht menig keer een mentale strijd uit.

Johan van den Eertwegh verplaatst zich in het kind Jeert en laat hem zijn verhaal vertellen over hoe en waarom Jeert is die hij is. Een verhaal dat begint vanaf zijn prilste bestaan totdat hij uiteindelijk het ouderlijk huis verlaat als hij bijna zestien jaar is.
De vertelling is ook een tijdsdocument. De verhalen spelen zich af tegen de achtergrond van de gebeurtenissen die de wereld en vooral Jeert's directe omgeving in die tijd bezighouden.
De humor, de driftbuien en de diep gevoelige tragiek, die gepaard gaan met de karaktervervorming van Jeert, worden met passie in een soepele unieke schrijfstijl tot uiting gebracht. De boeiende gebeurtenissen in het verhaal ontlokken van tijd tot tijd een spontane glimlach, doch soms ook raken ze de lezer tot op het bot.