Psychiatrie is een vak dat zich de laatste jaren in een zeer grote belangstelling mag verheugen. Er waren opzienbarende publikaties (denk maar aan Wie is van hout... van Jan Foudraine) en er waren allerwegen acties. Maar ging intussen de gevestigde psychiatrie niet gewoon haar gang, het
tumult der leken als van nul en gener waarde afwijzend? Dit boek laat zien wat die gevestigde psychiatrie, na de woelingen, pretendeert te zijn, of misschien ook wel is. Wat opvalt is dat er een grote verscheidenheid aan richtingen en stromingen, maar ook aan behandelmethoden bestaat. Een aantal deskundigen probeert daar inzicht in te geven. Psychiatrie als wetenschap en als praktijk heeft te maken met de studie en de behandeling van mensen die afwijken van bepaalde normen. Daarmee zijn al twee vragen gesteld: Hoe worden precies die normen en het afwijken ervan bepaald, en vooral door wie?
Een vrij algemene, ook voor andere menswetenschappen geldende benadering van de psychiatrie levert een onderscheid in drie invalshoeken op: een biologische, een psychische en een sociale. Op basis van elk van die invalshoeken afzonderlijk en soms van enkele tezamen zijn verschillende
stromingen en manieren van probleemstelling, aanpak en behandeling ontstaan. Wat houden deze verschillende stromingen nu in? Welke zijn de vooronderstellingen ervan, met name die betrekking hebben op mens en maatschappij? Waar liggen de grenzen zowel van elk van die stromingen als ook van de psychiatrie als discipline? Is er verband te leggen tussen de verschillende stromingen, ofwel, bestaat 'de' psychiatrie? Op dit vragencomplex gaan de verschillende auteurs in.