De wortels van Aly Freije liggen in de Oost-Groningse Veenkoloniën, vlak bij de Duitse grens. Het leven op de boerderij en dat landschap kleuren haar ervaringen en dagelijkse observaties. Het licht speelt een belangrijke rol, maar 'er vallen zwarte gaten in de nacht', ze is een grensganger geworden. Geconfronteerd met gedwongen vertrek en de dood van dierbaren, onderzoekt ze de werking van herinneringen en hoe daar via de taal toegang tot te krijgen is. Soms lukt dat heel even. Door het vanggat is een reis door de tijd.

Aly Freije is dichter, docent aan de Schrijversvakschool Groningen en recensent poëzie voor het literaire weblog Tzum. In 2008 won zij de Freudenthal-prijs voor Nedersaksische literatuur. Ze debuteerde in 2009 met de Groningstalige bundel Wondpoeier. Door het vanggat is haar Nederlandse debuutbundel. Enkele gedichten werden voorgepubliceerd in het literair tijdschrift Extaze, nummer 12.

'Aly Freije heeft in haar bundel Wondpoeier de wereld gezien, niet alleen het Groninger land, maar ook Amsterdam en Spanje. Ze heeft ook de wereld achter de wereld gezien.' 'Herinneringen krijgen vorm in beeldende taal. De kindertijd is bij vlagen wrang, maar nooit bitter.' 'Lichtbundels zijn enkel te zien als er stof in de lucht aanwezig is. In Andalusië is de geboortegrond zichtbaar in dat nieuwe landschap.' 'Wondpoeier is een milde zalf om kwetsuren te verzachten; een bundel met intense gedichten.' - Gerard Stout in Dagblad van het Noorden