'Zie! waarom mensen dichten' is het debuut van bioloog Albert Weijman (1947).
De auteur is sinds enige tijd half blind. 'Daardoor ben ik de wereld veel aandachtiger en beter gaan zien. Je zou kunnen zeggen dat mijn alledaagse kijk op de wereld veranderde. Die veranderende kijk op de wereld is in tien thema's in deze bundel verwoord.'

'Zie! waarom mensen dichten' gaat over 'zien' en over 'dichten'. Over vertrouwen en over liefde. Over tijd en eeuwigheid. Over medemensen en mededieren. Aan het einde van wat eindeloos leven lijkt wacht de dood. Aan het einde van onze tunnel, waar het licht lijkt te doven. Lijkt. Achter die onzichtbare horizon van ons leven. Daar waar leven opnieuw begint. Daar waar de poolnacht glanst in het noorderlicht. De gedichten van Albert Weijman ontstonden 's nachts in de stilte van het alledaagse. Wanneer een mens ophoudt met denken, verwoorden en projecteren, maar gaat zien! Dichten is ontregelen en bevrijden van woorden. Uit vastgeroest zinsverband.

Albert Weijman (1947) wilde eigenlijk letterkunde gaan studeren, maar hij werd bioloog. In 1979 promoveerde hij aan de Universiteit van Utrecht. Vanwege zijn loopbaan in het specialistische onderzoek van gisten, schimmels en ratten noemt hij zich graag 'ongediertefilosoof'. Sinds 2007 is Weijman als adviseur verbonden aan het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen (KAD) in Wageningen. Samen met de Amerikaanse psycholoog Erik Peper schreef hij een boek over 'De Computermens' (2003). Hij is medeoprichter van de Nederlandse tak van de International Stress Management Association (ISMA). Als reisjournalist voor het magazine 'El Gusto, de filosofie van het genieten' reist hij het liefst met schepen naar het Hoge Noorden af. Naar de Hebriden, Noorwegen, Faroer, IJsland, Jan Mayen en Spitsbergen.