In Wij totale vlam keren mensen terug van de maan, kussen ze een parkiet en knijpen ze in een naaktkat, reizen ze een glinstering in de lucht achterna, ontmoeten ze het eiland Sandy, of zien ze hoe vogels in een meer duiken en woorden tegen de onderkant van het wateroppervlak schrijven. De woorden wissen zich uit, maar altijd komen er nieuwe tevoorschijn.
Ik weet niet of ik zal terugkeren, hoe of wanneer dat zal zijn, ik weet niet wie ik zal zijn geworden, wanneer ik op een ochtend weer thuiskom, en wat er van jou zal zijn geworden.
Zullen we elkaar na al die tijd nog herkennen?
Peter Verhelst (1962) is een Vlaams dichter, romancier en regisseur. Hij ontving voor zijn werk verscheidene prestigieuze prijzen, waaronder De Gouden Uil, de Vlaamse Cultuurprijs en de F. Bordewijkprijs voor zijn roman Tongkat (1999). Zijn vorige dichtbundels waren Nieuwe sterrenbeelden (2008, Herman de Coninckprijs en de Jan Campertprijs) en Zoo van het denken (2011).
Over Nieuwe sterrenbeelden:
'Prachtige, lichamelijke taal waarin Verhelst je een sprong naar de sterren laat maken, om te ontkomen aan de pijn van de liefde en het leven.'
De Standaard
'Warme, spannende, rijke, donkere, erotische nieuwe gedichten. Verhelst schreef de mooiste poëzieregels van 2008.'
Trouw
'Tijdloze en tegelijk eigentijdse poëzie.'
De Morgen
'Een prachtige, met vakmanschap geconcipieerde bundel.'
jury Herman de Coninckprijs
Over Zoo van het denken:
'Een uitzonderlijk rijke bundel.'
De Groene Amsterdammer
'Confronteert de lezer compromisloos met de radicaliteit van onze geestelijke en lichamelijke begeertes, een uiterst gevaarlijke bundel. Een op het scherp van de snee gevoerd onderzoek naar onze dierlijke (en dus menselijke) drijfveren.'
Knack