Rudolf Steiner geeft in dit fundamentele boek een om- vattende beschrijving van zijn antroposofische gees- teswetenschap. Zowel het mensbeeld en de wereldont- wikkeling als de innerlijke scholingsweg komen uit- voerig aan de orde.

Rudolf Steiner leefde van 1861 tot 1925. Reeds als kind leefde hij in twee werelden: de gewone zintuiglijke wereld, én de niet-zintuiglijke wereld. Van deze laatste merkte hij al gauw dat hij daar niet met andere mensen over kon spreken.

Vanaf dat moment begon voor Rudolf Steiner een ont- wikkelingsweg, die er op gericht was een brug tussen de beide werelden te slaan. Door zijn natuurweten- schappelijke scholing ontwikkelde hij het vermogen, ook in de wereld van de geest zo exact mogelijk waar- nemingen te doen. Zo ontstond een nieuwe geestes- wetenschap, die de niet zintuiglijk-waarneembare rea- liteit ook voor het gewone, onbevangen denken toe- gankelijk kan maken.

De grondslagen van de geesteswetenschap heeft Ru- dolf Steiner neergelegd in een aantal fundamentele ge- schriften, waarop hij in zijn latere werk (met name in zijn vele cursussen en lezingen) voortdurend terug- grijpt. De wetenschap van de geheimen der ziel is wel het meest omvattende van deze werken.

Centraal staat in dit boek de gedetailleerde en beel- dende beschrijving van het ontwikkelingsproces van aarde en mensheid. Ook wordt de weg beschreven die voert tot inzicht in hogere werelden.