In 2008 zijn Lies Roos en Johan Feenstra veertig jaar getrouwd en kennen ze elkaar vierenveertig jaar. Met dit boek wil Johan een portret van hun gezamenlijke leven schilderen, als een hommage aan de vrouw van zijn leven, zijn levenskameraad, zijn Lies.

Moge dit boek een blijvende herinnering zijn aan een kleurrijk bestaan van twee geheel verschillende mensen die elkaar vonden in de muziek en die jarenlang muziek doorgaven aan een ongeteld aantal kinderen en volwassenen van uiteenlopende leeftijd en ontwikkeling, overal waar ze domicilie kozen. Ook zelf brachten ze muziek; lange tijd speelden en zongen ze, rond het feest van de geboorte van Christus, in de witte wereld van de besneeuwde bergen in Helvetia.

Hun namen zijn eveneens onafscheidelijk verbonden met reizen, die ze maakten tijdens de schoolvakanties, 's zomers en rond kerst en de jaarwisseling. Per trein ging het vaak, maar ook met het vliegtuig, de bus en de eigen auto. Verschillende keren ook stapten ze op de fiets en was de hemel wekenlang hun dak. Ze toerden door Drenthe en Friesland, maar maakten ook spectaculair avontuurlijke reizen, zoals langs de Rijn naar en door Zwitserland en rond het meer van Genève. Of, toen ze al behoorlijk op leeftijd waren, via België en Frankrijk en over de Pyreneeën naar Santiago de Compostella, en, in 1996 nog, langs de Rhône naar Cape Agde en Lourdes.

Kortom, muziek en reizen zijn ingrediënten die als een rode draad door het afwisselende en boeiende leven van deze twee mensen lopen, en die voor een belangrijk deel hun meer dan veertig jaar samenzijn bepaalden.'

Met grote bewogenheid en puttend uit duizenden herinneringen vertelt de 85-jarige auteur zijn verhaal: onvergetelijke fragmenten uit een rijk geschakeerd huwelijksleven dat menigeen zal ontroeren.