Willem Frederik Wertheim (Sint-Petersburg, 16 november 1907 – Wageningen, 3 november 1998) was een Nederlands jurist, niet-westers socioloog, en hoogleraar niet-westerse sociologie aan de Gemeente Universiteit van Amsterdam. Hij was gespecialiseerd in Zuidoost-Azië, en paste daarbij veelal marxistische verklaringen toe.
Dit boek : Eind jaren '60 wordt er een levendige internationale discussies over ontwikkeling en onderontwikkeling gevoerd. Dit boek sluit daarop aan en verschaft een dynamische kijk op de interne tegenstellingen binnen elke maatschappij. Het moderniseringsbeleid van de ‘elites’ in de zgn. Derde Wereld, gesteund door zgn. ontwikkelingshulp, beoogt maatschappelijke veranderingen langs wegen van geleidelijkheid te laten verlopen, en zo revolutie te voorkomen. Vaak faalt dit streven. Eén van de oorzaken is dat er wordt uitgegaan van een maatschappijbeeld dat in wezen stabiel zou zijn en waarin geringe veranderingen als aanpassingen zouden kunnen worden aangebracht. Wertheim gaat er daarentegen van uit dat verandering het centrale kenmerk van een realistische maatschappijbeschouwing is, al voltrekt die verandering zich niet zonder vertragingen en zelfs terugvallen. Maar uiteindelijk, is Wertheims overtuiging, zet de evolutie in de geschiedenis der mensheid zich telkens opnieuw door in de richting van steeds verder gaande emancipatie, als een proces dat vaak dwars tegen het van bovenaf gevoerde beleid ingaat. In dat beeld past ook het verschijnsel revolutie als een plotselinge (hoewel niet uit het niets komende) versnelling van dat proces. Het is voor Wertheim dus niet óf evolutie óf revolutie, maar én - én.