Flaptekst

‘Tranen vloeien rijkelijk wanneer ik mijn ouders vertel dat ik stop met de poltieacademie.’ Daarmee begint het nieuwe leven van Bram den Hertog. Deze vogel moet uitvliegen. Een nieuwe wereldfietser is geboren. Vrouwen spelen in die besluitvorming een onmiskenbare rol.



De eerste tocht maakt hij nog samen met zijn vader, maar dan neemt zijn nieuwe bestaan definitief vorm aan en fietst hij richting Duitsland en daarna alsmaar verder richting Metz en Luxemburg en via Frankrijk en Spanje belandt hij ten slotte in Portugal. Zijn doel is de Sahara, maar de reis zal heel anders verlopen… Niet alleen Covid gooit roet in het eten, maar ook de liefde, Janneke.


De tweede reis is hij beter voorbereid en beter toegerust. Samen met zijn vader fietst hij naar Zürich, waarna hij alleen verdergaat. Kou en ontberingen, hitte en materiaalpech, maar ook een oneindig geluksgevoel, bizarre ontmoetingen en mijmeringen overvallen hem onderweg. Stug fietst hij door naar Italië, Oostenrijk en Slovenië, waar zijn vriendin ook weer van de partij is. Zodra zij weer naar Portugal is vertrokken begint de derde reis: de Balkandroom. Naar Kroatië, Albanië, Macedonië en ten slotte Turkije.


Bram verhaalt heel verfrissend over zijn fietsleven. Openhartig en emotioneel over zijn manier van naar het leven kijken, zijn verwachtingen over de toekomst en zijn ongebreidelde verlangen naar, jagend op zijn fiets, de wereld ontdekken in al haar schoonheid en wreedheid, loskomen van zijn thuiswereld. En zo trapt Bram bijna ongemerkt ruim 19.000 kilometer weg en wij fietsen mee in die denkwereld van een jonge hond.