Auke Hulst (Hoogezand-Sappemeer, 1975) groeide op in het buurtschap Denemarken, boven op de gasbel van Slochteren. Zijn jeugd daar – ‘in een Pippi Langkous-huis in een bos’ – stond model voor zijn succesvolle derde roman Kinderen van het Ruige Land (2012), die genomineerd werd voor de BNG Literatuurprijs, en werd bekroond met de Cutting Edge Award 2013, de prijs voor het Beste Groninger Boek, en de Langs de Leeuw Literatuurprijs van het gelijknamige tv-programma. Eerder publiceerde hij de romans Jij en ik en alles daartussenin (2006) en Wolfskleren (2009), en maakte hij met tekenaar Raoul Deleo het literaire reisboek De eenzame snelweg, in het spoor van Jack Kerouac (2007). Dat boek werd genomineerd voor zowel de Stripschappenning als de Prix Saint-Michel. In 2014 verscheen de reisverhalenbundel Buitenwereld, binnenzee bij Ambo|Anthos en begin 2015 volgde zijn roman Slaap zacht, Johnny Idaho. In 2017 verscheen En ik herinner me Titus Broederland, dat genomineerd werd voor een Harland Award en op de longlist voor de Libris Literatuurprijs belandde. Begin 2017 verscheen op zijn initiatief Als dit zo doorgaat, een verhalenbundel met verhalen van onder andere A.F.Th. van der Heijden, Hanna Bervoets en Ivo Victoria. Met zijn boek Motel Songs won Auke de Bob den Uyl Prijs 2018. Auke is ook literatuurcriticus, reisjournalist en essayist voor onder meer NRC Handelsblad, De Groene Amsterdammer, De Standaard en Columbus Magazine. Daarnaast is hij muzikant. Hij maakte onder andere bij Wolfskleren het soloalbum The Hidden Shape onder de naam Sponsored by Prozac. En hij is de voorman van de Nederlandstalige band De Meisjes, die in 2012 debuteerde met het album Beter Dan Niets. Voorjaar 2014 verschijnt het tweede album Dokter Toestel.