Eind februari 1942 verliep de oorlog slecht voor de geallieerden. De Japanners maakten dramatische vooruitgang in het Oosten en veroverden Singapore. Rommel won slag na slag in Noord-Afrika. Zelfs verschenen er bij daglicht twee Duitse oorlogsschepen in het Kanaal en kwamen ermee weg. Het Britse moreel naderde het dieptepunt.
Britse wetenschappers dachten aan het begin van de oorlog dat de Duitsers niet over radarapparatuur beschikten. Maar toen de RAF meer en meer bommenwerpers verloor in 1941, werd het duidelijk dat zij het mis hadden. Sterker nog: de Duitse radartechnologie bleek geavanceerder en functioneerde beter dan de Britse. Tijdens een zeer gedurfde aanval nabij Bruneval aan de Franse kust, wisten de Engelse paratroepers een Duitse radarinstallatie volledig intact naar Groot-Brittannië te vervoeren. Britse wetenschappers konden nu proberen een middel te vinden om de Duitse radars te ontregelen.
De aanval op Bruneval was op wetenschappelijk gebied meer dan een keerpunt in de oorlog. In 'Raid op Bruneval' wordt de hele affaire gereconstrueerd, met name het feit dat een verslag over de aanval al op de radio te horen was voordat de para's waren teruggekeerd - een briljant staaltje propaganda. In 'Raid op Bruneval' wordt tevens onthuld dat Lord Louis Mountbatten, het hoofd van de Combined Operations, het brein achter deze mediacampagne was.
De aanval op Bruneval was natuurlijk tevens het werk van buitengewone individuen - dappere parachutisten die achter de linies landden, Franse verzetsmensen die hun leven waagden en briljante wetenschappers die achter de schermen de oorlogsinspanningen transformeerden. 'Raid op Bruneval' vertelt al hun emotionele en dramatische verhalen.