Parachutisten of Fallschirmjäger zoals ze in het Duits bekend staan, waren de elite parachutisten (Fallschirmtruppe) van de Luftwaffe tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoewel de Amerikanen en Italianen, en in grotere mate de Russen, hadden geëxperimenteerd met luchtlandingstroepen, waren het de Duitsers die pionierden op het gebied van verticale omhulling met behulp van parachute-, zweefvliegtuig- en luchtlandingstroepen om succesvolle luchtlandingsoperaties uit te voeren in de vroege stadia van de oorlog. De man die werd beschouwd als de vernieuwer en vader van de Duitse luchtlandingstroepen was generaal Kurt Student en zijn visie zou een nieuwe dimensie aan de oorlogvoering toevoegen en zowel de Britten als de Amerikanen inspireren om hun eigen luchtlandingstroepen te ontwikkelen. De nieuw opgerichte Fallschirmjäger-formaties namen van april tot mei 1940 deel aan luchtlandings- en zweefvliegtuigoperaties in Noorwegen, Denemarken, België en Nederland om vitale vliegvelden, bruggen en in één geval een onneembare Belgische vesting ter ondersteuning van grondoperaties in het westen aan te vallen en vast te houden. Op 20 mei 1941 zouden Fallschirmjäger-formaties deelnemen aan hun grootste luchtlandingsaanval van de oorlog, Operatie Mercury, de luchtlandingsinvasie van Kreta. Vanwege de zware verliezen die tijdens deze operatie werden opgelopen, sprak Hitler zijn veto uit over verdere grootschalige luchtlandingsoperaties. Met uitzondering van een aantal kleinschalige parachute- en zweefvliegtuigmissies, werd Fallschirmjäger voornamelijk ingezet als elite-infanterie voor de rest van de oorlog, waarbij op alle fronten werd gevochten en vaak als brandweer ter ondersteuning van conventionele troepen. Dit boek is het resultaat van een aantal jaren van schriftelijke correspondentie, telefonische interviews en ontmoetingen met veteraan Fallschirmjäger tussen 1999 en 2006 en bevat de memoires van zeventien vrijwilligers van vóór tot halverwege de oorlog en een dienstplichtige uit de late oorlog. De volgende verhalen en dagboeken bevatten levendige herinneringen aan het slagveld die de realiteit van oorlog weerspiegelen. Aan de andere kant brengen veel van de verhalen de luchtigere momenten of galgenhumor over die in hun geheugen gegrift zijn gebleven. De enige gemeenschappelijke factor die bijna al deze mannen gemeen hebben, is gevangenschap, of ze nu gevangen worden genomen tijdens bittere gevechten of zich overgeven aan het einde van de vijandelijkheden. Deze mannen en duizenden zoals zij zouden tot aan hun repatriëring naar krijgsgevangenenkampen in de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk worden verscheept, in sommige gevallen enkele maanden tot meerdere jaren na het einde van de oorlog. Hun woorden bieden een fascinerend inzicht in hun training, strijd, gevangenneming en daaropvolgende gevangenschap, waardoor een belangrijk historisch verslag ontstaat van hun militaire dienst tijdens de Tweede Wereldoorlog. Helaas zijn veel van deze mannen inmiddels overleden en zijn mondelinge geschiedenissen zoals deze nu eigendom van een steeds kleiner aantal oudere veteranen. Er zijn verschillende uitstekende publicaties waarin fragmenten uit verslagen uit de eerste hand van veteranen worden gebruikt als aanvulling op de historische tekst van een veldslag of campagne. Zelden zie je een boek dat uitsluitend de mondelinge geschiedenis van veteranen bevat en hun militaire ervaringen beschrijft vanuit hun persoonlijk perspectief en in hun eigen woorden. De veteranen uit dit boek namen deel aan zowel luchtlandingsoperaties als grondcampagnes op vele fronten tijdens de oorlog, van de hitte van Kreta en Afrika tot de bevroren slagvelden van Rusland en Oost-Pruisen en van de velden en heggen van Normandië tot de bergen. van Italië. Hun woorden bieden een fascinerend inzicht in hun training, strijd, gevangenneming en daaropvolgende gevangenschap, waardoor een historisch belangrijk verslag ontstaat van hun militaire dienst tijdens de Tweede Wereldoorlog