Op 9 april 1940 veroverden de Duitse strijdkrachten Noorwegen en Denemarken tijdens een operatie die opmerkelijk was vanwege haar precisie en durf. Het Chamberlain War Cabinet werd verrast en reageerde met onbekwaamheid. Hoewel dit boek de totstandkoming van een grote strategie onderzoekt, is het in de eerste plaats het verhaal van deze noodlottige campagne. Het beschrijft de pogingen van marine- en militaire commandanten om te reageren op de dagelijkse verschuivingen in het regeringsbeleid en om de methoden van een nieuw soort vijand te begrijpen - een vijand die bereid leek buitengewone risico's te nemen en die een niveau van tactische mobiliteit had herwonnen dat sinds de Napoleontische tijd niet meer was gezien. Noorwegen wordt overschaduwd door de grotere rampen die kort na de evacuatie uit Duinkerken en de val van Frankrijk volgden. Hoewel er een aanzienlijke hoeveelheid gedrukt materiaal over dit onderwerp bestaat, geven weinig verslagen een duidelijk beeld van de campagne als geheel en zijn er nog minder gemakkelijk te lezen. Hoewel het boek zich concentreert op de hogere niveaus van besluitvorming (oorlogskabinetten, stafchefs en theatercommandanten), legt het gelijke nadruk op land-, zee- en luchtoperaties en de mannen die onder hen de militaire operaties uitvoerden en zorgden, voor zover mogelijk, een evenwichtig evenwicht tussen Britse en Duitse perspectieven