Belgisch kunstenaar Jules Schmalzigaug (1882, Antwerpen) groeit op in een welgesteld milieu in het Antwerpse fin-de-siècle. Hij reist door Italië en Duitsland, leeft een ijd in Parijs, en installeert zich uiteindelijk in Venetië. Daar maakt hij al snel deel uit van een groep jonge\navant-gardekunstenaars die de strijd aangaan met het nostalgische passeïsme. Hij is de eerste Belg die deelneemt aan de Italiaanse futuristische beweging. Na de uitbraak van de Eerste Wereldoorlog werkt hij verder in Nederland aan zijn intrigerende experimenten met licht en kleur. Op vierendertigjarige leeftijd pleegt Schmalzigaug zelfmoord en daarmee komt een abrupt eind aan een veelbelovende carrière.\nHet werk van Jules Schmalzigaug wordt in 1980 herontdekt: verschillende van zijn werken worden getoond op de grote overzichtstentoonstelling Futurismo & Futurismi in het Palazzo Grassi in Venetië in 1986. En ook in eigen land wordt hij - na tentoonstellingen in Brussel, Gent en Oostende - eindelijk erkend als een van de belangrijkste Belgische voorlopers van de modernistische avant-garde. Deze nieuwe, ambitieuze publicatie hoopt bij te dragen aan de internationale waardering die Jules Schmalzigaug verdient. De uitgave bestaat uit twee delen in een foedraal. Het eerste deel, van de hand van Peter J.H. Pauwels, is een monografie en beschrijft het oeuvre van de kunstenaar in verhouding tot de Europese artistieke stromingen van zijn tijd. Het tweede deel is een catalogue raisonné die voor het eerst het volledige oeuvre van Schmalzigaug documenteert.