1972: De grenzen aan de groei verschijnt. Zeker in Nederland slaat het eerste rapport van de Club van Rome in als een bom. Om de aarde leefbaar te houden moeten we de economische groei beheersen, verkondigen prominente politici.\n\n1992: We zijn de grenzen al gepasseerd, concluderen de wetenschappers twintig jaar later. Toch heerst er wereldwijd optimisme: innovatie en marktwerking zullen onze milieuproblemen wel verhelpen.\n\n2002: De twijfel slaat toe. Is het wel zo slecht gesteld met de planeet? Van de onheilstijdingen van de Club van Rome is niets terechtgekomen, toch? Ondertussen maken klimaatwetenschappers zich steeds grotere zorgen.\n\n2022: De klimaatcrisis is in volle gang. Het geloof in ‘groene groei’ begint te wankelen. Maakt het grensdenken een comeback? En kunnen we daarmee het tij nog keren?\n\nDe mensheid put de planeet uit en roept zo onvoorstelbaar onheil over zich af. Het klinkt als de samenvatting van het laatste klimaatrapport, maar tot deze conclusie kwam een team wetenschappers vijftig jaar geleden al.\n\nIn We waren gewaarschuwd onderzoekt journalist Jaap Tielbeke wat we (niet) hebben gedaan met deze profetische oerwaarschuwing. En wat we nog kunnen doen om het onheil af te wenden.\n\nJaap Tielbeke (1989) is journalist bij De Groene Amsterdammer en schrijver van Een beter milieu begint niet bij jezelf, dat in 2020 verscheen. De afgelopen zeven jaar heeft hij zich verdiept in de ecologische crisis. Keer op keer stuitte hij daarbij op het Grenzen aan de groei-rapport uit 1972, dat nog steeds geldt als een ankerpunt in het milieudebat. Met het gouden jubileum van deze oerwaarschuwing in aantocht, besloot hij zich vast te bijten in het vraagstuk dat door de Club van Rome op de agenda is gezet en sindsdien alleen maar aan urgentie heeft gewonnen.