Magie is niet iets van lang geleden of van 'verre volken'. Magie, hekserij en waarzeggerij zijn aspecten van de menselijke werkelijkheid: ze maken deel uit van wat mensen geloven en hoe ze zich gedragen, nauw verbonden als ze zijn met de menselijke behoefte om de eigen leefomgeving onder controle te houden of te krijgen. Een algemene definitie van magie zou kunnen zijn: spreuken of handelingen die moeten leiden tot macht of controle van de mens over krachten die hij of zij in de wereld
tegenover zich vindt.
Dat de antropologie van vele kanten haar licht op de magie heeft laten schijnen, heeft niet altijd tot eensgezinde visies geleid. Magie als westers concept blijkt heel verwarrend te zijn als het zomaar wordt toegepast op andere culturen. De antropoloog Geschiere spreekt dan ook liever over 'occulte krachten', omdat westerse termen als hekserij en toverij niet zonder meer goede equivalenten zijn van bijvoorbeeld Afrikaanse termen en praktijken op dit gebied. Anderzijds wijst hij er ook op hoezeer de westerse termen sorcellerie, witchcraft en sorcery in Afrika zijn ingeburgerd en overgenomen. Het blijft dan wel de vraag in hoeverre ze dezelfde inhoud dekken als in Europa.
Goede en slechte tovenaars en tovenaressen, positieve en negatieve magie, kruisen het pad van de lezer van de hier verzamelde essays over literatuur uit Azië, Afrika, de Arabische wereld en Latijns-Amerika, maar ook uit Europa, al zullen sommige lezers misschien - al dan niet met spijt - vaststellen dat magie in de Nederlandse literatuur van vandaag niet meer is wat ze geweest is. Gezien de vele genezers van uiteenlopende alternatieve aard die zich ook in ons deel van de wereld steeds meer met wonderbaarlijke praktijken bezighouden en die talrijke klanten trekken, valt wellicht ook hier nog ooit een nieuwe hausse aan magie in de letteren te verwachten.