Kritische noten bij postmodernisme, journalistiek, wetenschap en andere onderwerpen en gelegenheden waarbij warrige praat kan worden verkondigd. De auteur heeft een groot deel van zijn leven gewijd aan de theoretische natuurkunde. In die tijd heeft hij zich vaak verbaasd over de absurde redeneringen en bizarre theorieën die hij in grote getale tegenkwam in en buiten de wetenschap. Soms is niet te begrijpen hoe ze ooit opgang hebben kunnen maken, maar in andere gevallen zijn ze nog steeds niet overwonnen. In de eerste hoofdstukken van dit boek zijn een aantal absurditeiten verzameld uit het dagelijkse leven, zoals men aantreft in kranten en andere geschriften, variërend van onzinnig feitenmateriaal tot zinloze prietpraat. Daarna komen meer serieuze onderwerpen ter sprake, zoals het gebruik van waarschijnlijkheid en statistiek, wijsbegeerte, misvattingen omtrent quantummechanica, en tenslotte de sociologie. De auteur analyseert kromme redeneringen en komt tot markante conclusies zoals 'Voor wetenschapsfilosofen blijft alleen nog over het samenstellen van een kroniek die beschrijft hoe de wetenschap in werkelijkheid beoefend wordt, zonder te hopen algemene regels of voorschriften te kunnen vaststellen.' Of ook: 'Sociologie is een moeilijk onderwerp, dat grondig nadenken door onafhankelijke onderzoekers behoeft om tot een wetenschap uit te groeien – als dat mogelijk is.'