In 1883 vestigt Claude Monet (1840-1926)\nzich in het dorpje Giverny. De landschapsschilder\nverruilt daarmee zijn nomadenbestaan\nvoor een teruggetrokken leven,\nwaarbij hij zich volledig toelegt op het\nschilderen van zijn indrukwekkende tuin.\nOnverstoord en afgezonderd werkt hij\njarenlang aan zijn magnum opus: een groot\ndecoratief ensemble met als onderwerp\nde spiegelingen op het oppervlak van zijn\nwaterlelievijver. Monet beschouwt deze\nGrandes Décorations als zijn nalatenschap,\nen schildert ter voorbereiding\nhonderden doeken die hij niet verkoopt of\nexposeert.\nIn 1926 sterft Monet als een gevierd\nkunstenaar, maar de postume openbaring\nvan zijn schilderijen uit Giverny levert\nweinig positieve reacties op. Onder critici\nen kunsthistorici gelden de waterlelies als\neen zwak onderdeel uit Monets oeuvre,\nhet werk van een oude blinde man. Mede\ndankzij een tentoonstelling in het huidige\nKunstmuseum Den Haag, dat in 1952 voor\nhet eerst Monets waterlelies presenteert\nals volwaardige meesterwerken, kentert\ndit beeld. Inmiddels is dit werk uitgegroeid\ntot Monets meest geliefde handelsmerk.\nDeze rijk geïllustreerde publicatie richt\nzich op de periode die Monet doorbrengt\nin Giverny en op de totstandkoming van\nzijn laatste meesterwerk. Daarnaast wordt\nde bijzondere waarderingsgeschiedenis\nvan Monets waterlelies belicht.\nMet tekstbijdragen van Frouke van Dijke,\nAstrid Goubert, Marianne Mathieu en\nBenno Tempel.