Wie aan 'Valse papieren' begint, stapt een fascinerende wereld binnen, een wereld die wreed en pijnlijk is, scheurtjes vertoont en niet langer haar oorspronkelijke glans bezit. Maar ook een wereld die doet verbazen door de schoonheid die achter deze onvolkomenheden verscholen ligt.

Wie aan 'Valse papieren' begint, wordt door de vertelster bij de hand genomen en meegevoerd op een reis langs de pagina's van de boeken die ze las, de onuitwisbare indrukken die ze daarbij opdeed; langs hedendaagse wereldsteden: vervallen, voortdurend aan verandering onderhevig en in onderhoud; langs de onbekende dode voor haar deur naar anekdotes over schrijversgraven en dichtersverdriet. Maar te midden van die tristesse en melancholie bevat het boek zoveel schoonheid, zoveel kunst en literatuur, dat je als lezer alleen maar kunt genieten van de beelden die opgeroepen worden.

Met Valse papieren creëerde Valeria Luiselli een geheel nieuw genre, weliswaar in de traditie van W.G. Sebald, Teju Cole en Joseph Brodsky: 'Valse papieren' is geen roman, geen reisverhaal, geen essay, maar alles tegelijk.

Met een voorwoord van Cees Nooteboom.

Valeria Luiselli (Mexico-Stad, 1983) schreef 'Valse papieren' en de roman 'De gewichtlozen' (verschijnt voorjaar 2013). Ander werk werd onder meer gepubliceerd in Letras Libres, New York Times en Granta. Ook werd een van haar libretto's opgevoerd door het New York City Ballet. Ze woont en werkt in New York, samen met haar man, de schrijver Álvaro Enrigue.

'Valse papieren openbaart zichzelf als een boek dat tegen alle genres aanschopt: het is geen essay of kroniek. Nee. Wat Luiselli geschaafd en geslepen heeft tot haar debuut is een pracht van een autobiografische roman, die tegelijkertijd een glimp geeft van literatuur in haar puurste vorm.'
David Miklos

'Valeria Luiselli schrijft met brille. Valse papieren is zo goed als perfect.'
El Mercurio

'Valeria Luiselli is zonder twijfel een van de grootste beloftes van de Mexicaanse literatuur.'
Francisco González Crussi

'Het enfant terrible van de Mexicaanse letteren.'
La Repubblica