Meneer Menetti is heel moe van het lange eind lopen en hoopt in het plaatsje Spriet te kunnen eten en slapen. Maar hoe dichter hij bij dat plaatsje komt hoe dunner de bomen worden, hij denkt dat het naaldbomen zijn want ze zijn zo dun!
Eenmaal in het plaatsje zelf ziet hij dat de huizen heel smal zijn maar wat hij helemaal gek vindt de mensen zijn ook héél dun. En die mensen vinden meneer Menetti maar gek met zijn buikje. Arme Menetti kan negens slapen want hij past niet in het hotel, ook eten kan daardoor niet en het ruikt overal zo lekker... Hij moet buiten slapen en hoe kan hij werk vinden als hij nergens binnen kan komen? Hij kan postbode worden of stratenmaker of... Hij vindt de dunne mensen maar eng en er ongezond uitzien en ineens weet hij het! Hij zou spaghetti kunnen maken voor ze! Hij sjouwt en sleept met allerlei spullen en op een dag staat er een tent en daar komt een heerlijke geur uit. Iedereen komt er op af en ze vinden de spaghetti heerlijk! Mensen koken niet meer en eten alleen nog maar spaghetti. Maar dan beginnen de problemen.... Iedereen wordt vreselijk dik! Ze barsten uit hun kleren en huizen.. Op het laatst zijn ze allemaal boos op Menetti en hij weet niet anders dan weg te gaan. Gelukkig is er nog de burgemeester... Heel leuk vrolijk verhaal, en die tekeningen erbij! Daarvoor alleen al zou je het boekje willen lezen. Het zijn zwart-wit tekeningen van Carl Hollander. De Sprieten zijn heel grappig getekend, met gekke hoedjes en parasolletjes. De kinderen hebben ballonnen en lopen met hele magere hondjes, het grappige is dat ook de ballonnen en de honden dik worden in de tekeningen.