- gemeenschap ontstaan en - wat nog belangrijker is - worden gerealiseerd. In dat opzicht is de gemeenschap in Ede naar mijn mening van hoge kwaliteit. Ik zou dat kunnen bewijzen aan de hand van talloze voorbeelden. Ik neem echter aan dat u als lezer van dit boek niet zit te wachten op een dergelijke opsomming. Om mijn stelling te bewijzen zal ik het dan ook meer in de kwaliteit van de initiatieven zoeken dan in de kwantiteit.

Ik ga daarvoor terug naar het jaar 1955. In dat jaar kwam de (toenmalige) Commissie Kunstzaken met het idee een topografische atlas van Ede samen te stellen. Nu, ruim dertig jaren later, beschikt Ede dank zij dit initiatief, over een collectie kunst van een heel bijzonder karakter. Weinig gemeenten in ons land zullen op zo'n kunstzinnige wijze het verleden hebben vastgelegd. Wie door ons raadhuis wandelt (waar de collectie is ondergebracht) maakt kennis met de mooiste plekjes, met de aardigste en meest fraaie gebouwen en met de mensen in hun leven van alledag. De onderwerpen van de kunstwerken zijn helaas in veel gevallen verdwenen, maar de topografische atlas laat u iets proeven van de sfeer van toen en geeft u een beeld van het - ondanks de vaak grote armoede in die dagen - rijke verleden, zoals de kunstenaars die beleefden.

Een nieuw initiatief waaruit de kwaliteit van de ideeën blijkt, heeft u nu in uw hand. Wie de topografische atlas wil zien kan natuurlijk naar het Edese raadhuis komen, maar de meeste mensen lopen daar nu eenmaal niet dagelijks rond. Dank zij dit boekje, dat tot stand kwam op initiatief van de Edese Kunststichting, kan iedereen op elk gewenst tijdstip genieten van de nog steeds groeiende collectie. Daardoor zal, naar ik hoop, een nog breder publiek kennis kunnen maken met dit kunstbezit. En dat is goed, want de topografische atlas is van en voor ons allemaal. Het is ons verleden. Een verleden dat op volstrekt unieke wijze door Edese kunstenaars is vastgelegd.