Annemie Mac Gillavry kreeg grote bekendheid door haar imponerende boek Je kunt niet altijd huilen , met zeer persoonlijke herinneringen aan de laatste periode van Nederlands-Oostindië. Enige jaren later schreef zij een soort vervolg Want ik heb uw vader gekend , over de reis van haar dochter naar Indonesië, naar alle plaatsen met zoete, bitterzoete en tragische herinneringen voor het gezin Mac Gillavry.

In Je kunt niet altijd huilen beschrijft Annemie Mac Gillavry haar verschrikkelijke ervaringen in een Japans concentratiekamp, waar zij haar man verloor. Zij begint het boek met de beschrijving van een angstdroom - 'één van die eindeloze reeks gevarieerde, grillige dromen rondom het zelfde thema. Ze begonnen mij te teisteren na de oorlog, en blijven ons, lotgenoten, levenslang hardnekkig achtervolgen. In de slaap wordt met herkenbare tekens of nutteloos lijkende details het geheimschrift geschreven waarin een breuk en de herinnering aan geluk verborgen liggen.'

Hier ligt de basis voor Annemie Mac Gillavry's nieuwe boek Syn-DROMEN. Haar in de loop der jaren genoteerde dromen werden gebundeld en door de schrijfster zelf van illustraties voorzien. Zo is er een boek ontstaan dat een indruk geeft van het leven in twee werelden, maar het is ook een boek dat als literair document humain op hoog peil staat. Syn-DROMEN is een boek voor lezers met interesse voor het vroegere Indië en voor literatuurliefhebbers met belangstelling voor psychologie.