Flaptekst

‘Karin Fossum wordt een van de beste misdaadschrijvers van Noorwegen genoemd. Niet ten onrechte.’ TrouwSinds de wat zonderlinge Meidel Jonsson zijn grootvader dood aantrof in het huis waarin ze samen woonden, staat hij er alleen voor. In zijn brein bevinden zich veel verschillende kamers, zoals een voor plezier, een voor goede ideeën, en ook een om verwoesting aan te richten. En er is ook een kamer voor pijn, die hij voor altijd willen laten verdwijnen. Als Meidel boodschappen gaat doen bij de plaatselijke supermarkt en aan de praat raakt met een jong meisje achter de kassa grijpt hij zijn kans.Rechercheur Eddie Feber heeft duidelijk talent voor zijn vak. In de stad worden verschillende mensen ’s nachts bedreigd door een gewapende verschijning. Het is een raadsel wat de bedoeling is, want er vallen geen doden en er wordt niets gestolen. Het enige aanknopingspunt dat Feber heeft, zijn achtergelaten post-its bij de slachtoffers met een code erop. Terwijl Feber de code probeert te kraken, tikt de tijd genadeloos weg, en met elk nieuw bezoek groeit de vrees dat het wapen op een dag voor ongelukken zal zorgen.In de pers‘Meesterlijk. Klasse uit Scandinavië.’ Nederlands Dagblad‘Er zijn een hoop Scandinaviërs die uitstekende thrillers schrijven, en als Fossum de beste van dat gezelschap is, zegt dat wel iets. De verduistering is doodeng en akelig spannend.’ Het Parool‘Karin Fossum is onovertroffen in het beschrijven van de menselijke psyche: de kwetsbaarheid, tekortkomingen, woede en haat. De koningin van de Scandinavische crime.’ Hebban.nl