Navarre vertelt in deze, met de Prix Goncourt bekroonde, roman het verhaal van de familie Prouillan, een gegoede ministersfamilie uit het chique 17e arrondissement in Parijs. De gehele handeling speelt zich af in één etmaal. Het is dan namelijk precies 20 jaar geleden dat de jongste zoon Bertrand is teruggekeerd uit Barcelona.
In gedetaileerde portretten passeren de familieleden de revue. Na de terugkeer van Bertrand is er nauwelijks nog onderling contact. Zeker als Bertrand is afgevoerd naar het buitenhuis van de familie in de Pyreneeëen, valt het gezin voorgoed uiteen. Ze zijn geen van allen in staat iets te doen. Niemand verzet zich tegen de burgelijke moraal van de vader.
Op die 9e juli gebeurt er echter iets dat de familieleden losmaakt uit hun gevangenschap.

De Volkskrant(bij het toekennnen van de Prix Goncourt: 'De beelden beginnen vaak als een foto, die zich ontwikkelt als een film.'

Le Monde: 'Ieder personage komt tot zijn recht, krijgt zijn reliëf, zijn eigen taal, zijn geheim. Zeer geslaagd.'

Le Matin: 'Navarre's mooiste roman. Een familiesaga om nooit te vergeten, al zouden we het willen.'

Figaro Magazine: 'De schrijver perst enkele levens, veertig jaar herinneringen in één enkele dag, alles met een grootmoedigheid en losheid. De roman is (bijna) te bondig. Navarre is op zijn best in voortvarendheid en wreedheid. Het begin van de roman, de toonzetting, benam me de adem.'