Alfred Mozer (1905 - 1979) kan als één van de vaders van de Europese beweging beschouwd worden.
Al qua afkomst en levensloop was hij een Europeaan. In 1905 in München geboren als zoon van een Hongaarse vader en een Duitse moeder was Alfred Mozer korte tijd Duits staatsburger, totdat een decreet van Hitler hem deze nationaliteit ontnam. Als statenloos emigrant verbleef hij vervolgens in Nederland, waar hij in 1940 in de buurt van Rotterdam onderdook. Na 1945 keerde hij niet naar Duitsland terug, omdat hij meende vanuit Nederland meer voor 'Europa' te kunnen doen. In 1949 verkreeg hij 'met ere' het Nederlanderschap. Van 1946 tot 1958 was Alfred Mozer internationaal secretaris van de P.v.d.A. en van 1958 tot 1970 kabinetchef van dr. S.L.Mansholt, commissaris van de E.E.G.-commissie te Brussel. In 1970 kwam hij terug naar Nederland om zich verder te wijden aan de verwezelijking van zijn ideaal, éen verenigd Europa', waarbij hij de laatste jaren van zijn leven vooral zijn activiteiten richte op de samenwerking over de grenzen heen in de Achterhoek en Twente en het Duitse grensgebied, de Euregio.
Als homage aan haar man heeft mevr. A. Mozer-Ebbinge, in samenwerking met Bob Cohen, lid van het Europese parlement, een aantal belangrijke lezingen van Alfred Mozer, gebundeld; deze bijdragen worden nu, deels voor het eerst, gepubliceerd. Het is duidelijk dat de Europese beweging en de Europese gemeenschap in het werk centraal staan. Ook is een belangrijk ego-document van Alfred Mozer opgenomen, waarin deze echte Europeaan, die zichzelf eens een 'gastarbeider in Europa' noemde, een boeiende terugblik op zijn veelbewogen leven geeft.