Melody Jones is met zijn vijfenveertig jaar niet bepaald jong, behalve dan van hart. Het enige wat hij zijn 'snoezige jongens' nog te bieden heeft is onderdak, wat hasj en geld. En dat kan hij zich permitteren, dank zij de inkomsten uit zijn druk bezochte bar - waar hij zelf sentimentele liedjes zingt in de trant van Barbara Streisand.
De clientèle van zijn 'Melody Bar' vormt een bonte mengeling van hetero's en homo's; van zakenlieden in slechtzittende pakken, echtgenoten die op de vlucht zijn voor hun vrouw, opvallend geklede nichten, versierders, potten en jonge ruigpoten. Al naar gelang hun instelling gaat hun interesse uit naar de striptease-meisjes uit de bar (met hun door injecties opgepepte borsten), de bemiddelde Melody Jones of elkaar.
Op uiterst directe maar gevoelige wijze Weet David Galloway de sfeer van drank en alcohol, hartstocht en erotiek te treffen die het leven in en rond deze bar beheerst en tekent hij middels hun eigen woorden en gedachten de hoofdpersonen van deze 'compacte' roman. De lezer volgt Melody Jones in diens extases en depressies terwijl zijn gepassioneerde, idyllische en tragischge liefde voor een jonge, getrouwde man wordt gezien door de ogen van striptease-meisjes, go-go-gils, de pianist, de barkeeper en de bezoekers van de bar.
Deze buitengewoon indringende roman zal veel lezers doen denken aan zulke Amerikaanse klassieken als 'Last exit to Brooklyn'. Maar David Galloway heeft een zeer persoonlijke stem en zijn begrip voor de karakters uit zijn roman onthullen het vermogen tot intense waarneming - en een belangijk nieuw talent.