In het duingebied van tussen Overveen en de Noordzee bevindt zich een begraafplaats die door velen wordt beschouwd als een nationaal monument: de Eerebegraafplaats te Bloemendaal. Met de begrafenis van Hannie Schaft, 'het meisje met het rode haar', werd de begraafplaats in november 1945 officieel in gebruik genomen. Zij en de 371 haar omringende mannen kwamen tijdens de Tweede Wereldoorlog om het leven, vrijwel altijd als direct gevolg van hun verzetsactiviteiten. Zo waren zij actief in de illegale pers, verleenden zij hulp aan onder meer joodse landgenoten of waren zij betrokken bij gewapend verzet, inlichtingenwerk of spionage. Zij werden voor een groot deel ter plekke gefusilleerd of bij represailles doodgeschoten. Velen kwamen op andere plaatsen - zoals de Waalsdorpervlakte, de Leusderheide of kampen en tuchthuizen in Duitsland - om het leven. In dit boek staan alle op de Eerebegraafplaats te Bloemendaal begraven personen centraal. Naast een beschrijving van hetgeen een ieder van hen tijdens de Tweede Wereldoorlog in het verzet heeft gedaan, wordt ook uitgebreid stilgestaan bij de omstandigheden waaronder zij om het leven kwamen. Aan de ruim tweehonderd mannen die met hen werden gefusilleerd maar na de oorlog niet op de Eerebegraafplaats zijn herbegraven, wordt eveneens aandacht besteed. Een speciale plek is ingeruimd voor de (ontstaans)geschiedenis van deze bijzondere en unieke 'begraafplaats van het verzet'.