Tijdens een stoffige zomer wordt een dokter bij een patiënt in het eenzame landhuis Hundreds Hall geroepen. Het ooit voorname georgiaanse gebouw, dat al meer dan twee eeuwen wordt bewoond door de familie Ayres, is nu in verval: het metselwerk brokkelt af, de tuin staat vol onkruid, de klok op het stalgebouw is stil blijven staan op twintig voor negen. De eigenaars - moeder, zoon en dochter - worstelen met de veranderende maatschappij, maar ook met hun eigen conflicten. Of wordt de familie Ayres door iets onheilspellenders gekweld? Dokter Faraday weet nog niet hoe nauw en angstaanjagend hun verhaal met het zijne verweven zal raken.

Recensie(s)

Hundreds Hall is een prachtig Georgiaans gebouw op het platteland in een Engels graafschap, vlak na de Tweede Wereldoorlog. De aristocratische Mrs Ayres en haar zoon en dochter, die er de eigenaars van zijn, proberen het in verval zijnde gebouw en de landerijen van de ondergang te redden. Dat valt niet mee in de veranderende, democratiserende tijden. Ik-figuur in het erg meeslepende verhaal is huisarts Faraday, die zeer nauw bij de bewoners van Hundreds betrokken raakt. Hij vertelt hun verhaal en het zijne. In een verzorgde taal en stijl zet de schrijfster een uitermate overtuigend tijdsbeeld neer. Bovendien laat ze de personages en hun gevoelens levensecht overkomen, ook al weeft ze -in onvervalste 'gothic tradition', maar op een geloofwaardige manier- het ongerijmde van spoken, klopgeesten en krankzinnigheid door het verhaal. De nuchterheid van dr. Faraday brengt rust tussen de opeenvolgende crises. Onweerstaanbaar wordt de lezer in het verhaal meegezogen, om uiteindelijk ietwat in het ongewisse achter te blijven.