'LEEF LEEF LEEF! Het leven is een banket,
maar de meeste arme sukkels sterven van de
honger!'
Auntie Mame verscheen voor het eerst in 1955
en verkocht meer dan twee miljoen exemplaren
in de Verenigde Staten sinds haar publicatie,
verbleef 112 weken op de New York Timesbestsellerlijst
en werd opgevoerd als theaterstuk
op Broadway, een Hollywood-musical (met
Lucille Ball) én verfilmd.
Sindsdien heeft Mame haar rechtmatige plek
opgeëist in het pantheon van de Groten en
Belangrijken op aarde, zijnde de meest geliefde,
prettig gestoorde, overweldigend glamoureuze
en sophisticated tante op deze planeet. Ze is
onweerstaanbaar, en dit verhaal, over een tienjarig
weeskind dat door zijn tante dient te worden
opgevoed is nog altijd een delicatesse om te
lezen: het is hilarisch, hartverscheurend, over
de top, maar nog immer eigentijds.
Mame Dennis, want over haar hebben we het
hier, is natuurlijk de tante van de auteur, Patrick
Dennis, en zet zijn jonge leven geheel op zijn
kop: hij beleeft de ene na de andere escapade,
schandalen zijn niet van de lucht, maar over
één ding is iedereen het eens: tante Mame
heeft het hart op de goede plaats zitten.
Of het onder de schedelpan van tante Mame
ook allemaal op de goede plaats zit, is echter
de vraag: zo stuurt ze Patrick naar een
'progressieve' school, waar de kinderen, onder
andere, naakt rondlopen, en doen alsof ze vissen
zijn (eitjes leggen en uitbroeden). Later in het
boek, als Patrick studeert, valt vooral op dat
tante Mame het voorzien heeft op zijn
mannelijke studiegenoten…